RATATUI

 Bakłażany po prostu uwielbiam! Wiele lat temu, kiedy jeszcze jadłam mięso, zrobiłam klasyczną musakę i to było odkrycie zupełnie innego, wspaniałego smaku. Obróbka bakłażana jest prosta, trzeba go pokroić i porządnie posolić, aby wraz z sokiem stracił goryczkę. No i trzeba pamiętać, że bakłażan na patelni lubi tłuszcz, ciągnie go jak gąbka!

1 duży bakłażan

1 czerwona papryka 

4 cebule

5 pałek selera naciowego

1 słoiczek pomidorów suszonych w oleju lub puszka krojonych, a w sezonie kilka dojrzałych, sparzonych, bez skórki

1 średnia cukinia

kawałek kapusty pekińskiej

olej do smażenia

kilka ząbków czosnku

zioła prowansalskie

przyprawa maggi

ziele angielskie i liść laur.

płatki chili, sól, pieprz

Bakłażana myję, kroję do durszlaka na niewielkie plasterki, obficie solę i odstawiam do zlewu na pół godziny, kilka razy potrząsam. W tym czasie kroję cebulę w piórka, smażę na dużej patelni. Kiedy zmięknie, dodaję stopniowo pokrojone paprykę, seler, cukinię, przyprawy. Odkładam do garnka. Na oleju z pomidorów suszonych smażę odciśniętego bakłażana, pomidory, pod koniec dodaję poszatkowaną pekinkę i czosnek, mieszam na patelni z pozostałymi warzywami, doprawiam.

Podaję z wegańskim gyrosem, smażonym tofu, lub drobno pokrojonymi kotletami sojowymi, z ziemniakami, ryżem lub kaszą albo chlebem.

ZUPA KREM Z BATATA

 Trochę bezmyślnie kupiłam dużego batata, odleżał swoje 2 dni w lodówce, aż wymyśliłam nową, egzotyczną zupę krem. Jest pyszna, sycąca i rozgrzewająca, przypomina zupy wschodnie, choć przecież batat pochodzi z Ameryki. Słodycz batata pięknie połączyłam z ostrym smakiem i zapachem imbiru i przypraw. 

To szybka, łatwa potrawa, a jednocześnie elegancka i ciekawa, idealna na przyjęcie.

1 duży batat

1 szklanka mrożonej włoszczyzny

1 kostka bulionowa warzywna

1 łyżka masła

liść laurowy i ziele, u mnie zmielone razem

sól do smaku

1 łyżeczka curry

½ łyżeczki gałki muszkatołowej mielonej

3 cm świeżego imbiru

1 goździk lub szczypta zmielonych

1 mały ząbek czosnku

1 łyżeczka pieprzu cytrynowego

½ kubka śmietanki 30%

1 łyżeczka mąki

do podania: łyżka ziaren słonecznika, prażona cebulka, natka, grzanki, groszek ptysiowy, paluszki Grissini itp.

Obranego ze skórki batata, kroję w plastry, zalewam wodą i gotuję ok. 20 min. z dodatkiem włoszczyzny, imbiru, masła i przypraw, po czym blenduję. Śmietankę mieszam z mąką i odrobiną zimnej wody, hartuję zupą i powoli gotuję całość przez minutkę. Odstawiam dla nabrania smaku.

PIZZA

 Piekę pizzę od bardzo wielu lat, ale stosunkowo niedawno, jakieś 3 lata temu, dowiedziałam się, że podstawą sukcesu jest włoska mąka Farina 00, bez problemu dostępna w dużych sklepach. Ciasto może być grube lub cienkie, zależnie od upodobania lub od ilości wsypanej mąki ;-) Dodatki to jeszcze inna bajka, tu już panuje zupełna dowolność, choć trzeba pamiętać, że więcej nie znaczy lepiej, prawdziwa włoska pizza słynie z bardzo oszczędnej ilości składników.

1 kubek włoskiej mąki Farina00

1 orzech laskowy drożdży

1 łyżka oliwy lub oleju

ciepła woda

szczypta cukru lub odrobina miodu

0,5 łyżeczki soli

W misce rozpuszczam drożdże w 2 łyżkach ciepłej wody z dodatkiem cukru lub miodu, dodaję 2 łyżki mąki czekam kilka minut, żeby rozczyn urósł. Po tym czasie wsypuję resztę mąki, olej, sól i tyle wody, aby ciasto dało się zagnieść ręką, było miękkie, odchodziło od ręki i ścianek miski. Odstawiam przykrytą miskę do wyrośnięcia. Włączam piekarnik, który musi być porządnie nagrzany do pieczenia. Szykuję składniki, dziś będzie to ulubiona wersja mojej wnuczki, choć niestety, wnuczka jest na drugim końcu Polski. Przy formowaniu placka najlepiej posługiwać się rękami, nie wałkiem, aby nie wygniatać z ciasta powietrza.

opakowanie sera koziego sałatkowego

pół puszki pomidorów krojonych, bez soku

filiżanka utartej mozzarelli

2 cebule cukrowe pokrojone drobno i posolone

gruszka konferencja pokrojona w plasterki

łyżka ziół prowansalskich